نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده بوقلمون های نر گوشتی تا سن 49 روزگی

آزمایشی به منظور تعیین مناسب­ترین سطح لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده جیره تا سن 49 روزگی در  بوقلمون­های نر گوشتی سویه BUT- 6 انجام شد. آزمایش اول و دوم به ترتیب از سن 28-8 و 49-28روزگی هر کدام با استفاده از 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار (8 سطح اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده) در 4 تکرار و 5 قطعه پرنده در هر تکرار انجام گرفت. سطح اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده جیره پایه آزمایش اول و دوم به ترتیب در 33/1 و 15/1 درصد تنظیم شد. برای تهیه جیره­های آزمایشی، سطوح مختلف لیزین  (075/0، 15/0، 225/0 ، 3/0،  375/0 ، 45/0 ، 525/0 درصد) به جیره پایه افزوده شد. در آزمایش اول با برازش مدل­های خط شکسته، منحنی درجه دو و خط شکسته درجه دو میزان نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده به ترتیب برای افزایش وزن بدن 04/0± 56/1،  67/1 و 1/0±65/1 و برای ضریب تبدیل غذایی05/0 ±58/1، 75/1و 1/0±74/1 درصد، برآورد شد. در آزمایش دوم با برازش مدل­های خط شکسته، منحنی درجه دو و خط شکسته درجه دو میزان نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد به ترتیب برای افزایش وزن بدن 11/0 ± 47/1،  57/1 و 05/0 ±49/1  و برای ضریب تبدیل غذایی 17/0± 57/1 ،  61/1 و 08/0 ±59/1  درصد برآورد شد. در مجموع با توجه به نتایج  تحقیق حاضر، نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده بوقلمون­های نر گوشتی در دوره آغازین برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل به ترتیب در دامنه 56/1 تا 67/1 و  58/1 تا 75/1درصد و در دوره رشد برای افزایش وزن بدن در دامنه 47/1 تا 57/1 و برای ضریب تبدیل  در دامنه 57/1 تا 61/1  درصد توصیه می­شود.